Izabran novi patrijarh srpski Porfirije

Na vanrednoj sednici Svetog Arhijerejskog Sabora održanoj 18. februara 2021. godine u Xramu Svetog Save u Beogradu, za novog Arhiepiskopa pećkog, Mitropolita beogradsko-karlovačkog i Patrijarha srpskog izabran je Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije. Time je Mitropolit Porfirije postao 46. po redu poglavar Srpske Pravoslavne Crkve.

Osim mitropolita Porfirija, u najužem apostolskom žrebu bili su i episkop bački Irinej i episkop banjalučki Jefrem. Ovo je prvi put da je Sabor održan na nekoj lokaciji van Patrijaršije, a Hram Svetog Save je izabran zbog pandemije i pogodnijih uslova koji postoje u ovom velikom prostoru da bi se sprovele mere zaštite.

Saboru je prisustvovalo 36 episkopa, od ukupno 39, koliko Sabor broji članova.

Mitropolit Porfirije izabran je za 46. patrijarha srpskog, a 57. poglavara SPC, jer je pre prvog patrijarha bilo 11 arhiepiskopa koji su bili poglavari.

Odmah posle izbora služeno je blagodarenje i proizneseno mnogoletstvije arhiepiskopu pećkom, mitropolitu beogradsko-karlovačkom i patrijarhu srpskom gospodinu Porfiriju, saopštila je SPC.

Zvona Hrama Svetog Save i Saborne crkve u Beogradu nešto pre 16 časova oglasila su izbor novog patrijarha.

Patrijarh srpski G. Porfirije -BIOGRAFIJA

Rođen je 22. jula 1961. godine u Bečeju. Prvo je od troje dece Radivoja i Radojke Perić, koji su se, posle Drugog svetskog rata, iz sela Osinje kraj Dervente u Bosni i Xercegovini doselili u Vojvodinu. Na krštenju je dobio ime Prvoslav. Osnovnoškolsko obrazovanje stekao je u Čurugu, a gimnaziju „Jovan Jovanović Zmaj“ završio je u Novom Sadu 1980. godine.

Pohađao je studije arheologije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Ubrzo je počeo da studira i na Bogoslovskom fakultetu Srpske Pravoslavne Crkve, na kojem je i diplomirao 1987. godine.

Zamonašio ga je, na Tominu nedelju, 11. aprila 1986. godine, njegov duhovni otac, tada jeromonah dr Irinej (Bulović), sadašnji Episkop bački. Iste godine, episkop raško-prizrenski Pavle (Stojčević), potonji patrijarh srpski, rukopoložio je monaha Porfirija u čin jerođakona u manastiru Svete Trojice u Mušutištu 23. juna 1986. godine.

Poslediplomske studije pohađao je na Bogoslovskom fakultetu Nacionalnog i Kapodistrijskog univerziteta u Atini (1987-­1990.). Na istom učilištu stekao je zvanje doktora nauka (2004.).

U čin jeromonaha rukopoložen je na Aranđelovdan, 21. novembra 1990. godine, u manastiru Svetih Arhangela u Kovilju. Tada je postavljen za igumana te svete obitelji. Za Episkopa jegarskog, vikara Eparhije bačke, izabran je na zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora 14. maja 1999. godine.Hirotonisao ga je Patrijarh Pavle (Stojčević) u novosadskoj Sabornoj crkvi 13. juna 1999. godine.

Kada je postavljen za igumana u manastiru Svetih arhangela u Kovilju, za njim u manastir dolazi mnoštvo mladih monaha i iskušenika. To su godine kada manastir Kovilj postaje duhovna matica mnogim mladim ljudima: intelektualcima, umetnicima, popularnim glumcima i rok muzičarima, pogotovo iz Novog Sada i Beograda.

Od tada se iguman Porfirije, posebno angažuje i na lečenju obolelih od bolesti zavisnosti. U tom cilju on 2005. godine formira terapijsku zajednicu „Zemlja živih”, koja je priznata kao najuspešniji projekat za lečenje narkomanije, a danas, pod rukovodstvom vladike Porfirija, ima više od stotinu štićenika u kampovima širom Srbije.

Patrijarh srpski Porfirije Foto: Facebook Mitropolija zagrebačko-ljubljanska

Bio je prvi arhijerej Srpske Pravoslavne Crkve kome je povereno staranje nad organizacijom verskog života u Vojsci Srbije (2010 – 2011.).

Vladika Porfirije, kao jedan od najuglednijih savremenih srpskih duhovnika i intelektualaca, ima izuzetno širok krug prijatelja, na samo u otadžbini, a odnose ličnog prijateljstva i bliske saradnje neguje i sa sveštenicima i predstavnicima drugih crkava i verskih zajednica.

Laureat je nagrade Bogoslovske akademije Svetog Ignatija u Stokholmu (Švedska) za 2016. godinu. Ovo priznanje dodeljeno mu je „za doprinos pomirenju naroda na Balkanu i predani rad na unapređenju jedinstva među hrišćanima“.

Priznanje Udruženja za versku slobodu u Republici Hrvatskoj za 2019. godinu dodeljeno je Mitropolitu Porfiriju za mirotvorni doprinos u promovisanju kulture dijaloga i verskih sloboda.

Autor je knjiga Licem k Licu – Biblijsko-pastirska promišljanja o Bogu, čoveku i svetu (Beograd – Zagreb, 2015) i Premudrost u Tajni sakrivena – Ogledi iz Teologije apostola Pavla (Beograd, 2020), tridesetak naučnih, stručnih i popularnih radova objavljenih u domaćim i međunarodnim časopisima.

Svoje stručne bogoslovske radove episkop Porfirije je objavljivao u časopisima kod nas i u svetu. Učestvovao je u velikom broju naučnih konferencija i simposiona širom sveta.

Govori grčki, engleski i nemački, i služi se ruskim jezikom, a njegov stil komunikacije uvek je prilagođen sagovornicima.

Izvori: Mitropolija zagrebačko-ljubljanska i RTS